Obecnie muzykoterapię definiuje się jako: „formę psychoterapii, która wykorzystuje muzykę i jej elementy jako środki stymulacji, strukturalizacji oraz ekspresji emocjonalnej i komunikacji niewerbalnej w procesie diagnozy, leczenia i rozwoju osobowości człowieka” wg E. Galińskiej „Muzykoterapia”
„Muzykę, gdy jej funkcje ujmie się szeroko, można rozumieć różnie. Może być forma porozumienia, odzwierciedlenia stanów psychicznych, rozmaitych sytuacji – czyli językiem społecznej komunikacji. W tym sensie występuje w każdej twórczości prymitywnej, ludowej, w pewnym stopniu także dziecięcej, może też być w muzyce młodzieżowej. Muzyka elementarna, jak język potoczny, jest rozumiana przez każdego członka grupy, wspólnoty; nie trzeba się jej uczyć, bo przyswajanie jej następuje w sposób naturalny, spontaniczny” wg T. Natanson „Wstęp do muzykoterapii”
Muzykoterapia w Placówce Opiekuńczo-Wychowawczej ma formę koła wokalnego, które ma na celu:
- odreagowanie negatywnych emocji;
- obniżanie poziomu lęku;
- obniżanie poziomu napięcia mięśniowego;
- poprawę samopoczucia;
- zaspokojenie potrzeb emocjonalnych;
- przeżywanie zablokowanych emocji;
- zdobycie umiejętności wyrażania uczuć pozytywnych i negatywnych;
- redukcja zmęczenia;
- wzmocnienie poczucia własnej wartości;
- stymulacja rozwoju psychoruchowego;
- relaksacja i mobilizacja organizmu;
- uwrażliwienie kulturowe;
- korygowanie wadliwych zachowań psychofizycznych;
- poprawa komunikacji interpersonalnej;
- integracja grupy;
- wzmocnienie wrażeń estetycznych.
Koncepcja wychowania muzycznego ma na celu wykorzystanie wszystkich
dotychczasowych doświadczeń. Muzykoterpia aktywna przywiązuje wagę do rytmu, który ma uaktywniać uczestników zajęć. Dzięki temu zajęcia nie są monotonne i angażują wszystkie wychowanki do wspólnego śpiewania, czy wystukiwania rytmu. W tym rodzaju oddziaływań, muzyka służy, jako stymulator działań fizycznych, ruchowych i intelektualnych. Uaktywnia również procesy intelektualne ze szczególnym uwzględnieniem myślenia metaforycznego i skojarzeniowego, oraz poprawia koordynację psychosomatyczną i ruchową dziewcząt. Podczas zajęć jest przeprowadzana emisja głosu i doskonalenie umiejętności śpiewania,
co ujawnia uzdolnienia wychowanek, których same nie były świadome. Często dziewczęta śpiewają w gronie domowym, podczas wspólnego grillowania, czy podczas zabaw integracyjnych. Bardzo lubią karaoke, która jest świetną formą zabawy z ukazaniem swej pomysłowości.
Muzyka i kontakty z nią, są ważnym czynnikiem rozwoju uczuć osobistych, społecznych i rozwoju postaw moralnych, co jest nieodzowne dla wychowanek POW.